خانواده هوبره

Family Otididae

 

پرندگانی هستند خشك‌زی كه بیشتر در دشت های پر علف و زمین های زراعتی وسیع دیده می شوند

گردن و پاهایشان دراز است و بالهای پهنی دارند . منقارشان كلفت و نسبتا پهن است .

آرام و با گردنی كشیده راه می روند ، اغلب خود را از انظار مخفی می سازند

و به محض احساس خطر قوز می كنند و یا به سرعت می دوند و كمتر پرواز می كنند .

خارج از فصل زاد و ولد به طور دسته جمعی دیده می شوند .

نر و ماده آنها همشكل نیست . روی زمین آشیانه می سازند و همه چیز خوارند .

 

میش مرغ


انگلیسی : Great Bustard

فرانسه : Grande Outarde

لاتین : Otis tarda

 

مشخصات :

نر 100 سانتی‌متر ، ماده 75 سانتی‌متر ، به آسانی از روی اندازه بسیار بزرگ بدن فربه ، گردن و پاهای دراز و كلفتش تشخیص داده می شود . سر و گردنش به رنگ خاكستری روشن است . پرنده نر سبیل بلندی مركب از موپرهای سفید دارد ، سطح پشتی نخودی سیر با راهراه های عرضی سیاه دارد . سطح شكمی آن سفید و سینه اش به رنگ بلوطی است . پرنده ماده كوچكتر است و نوار سینه ای را ندارد . این پرنده در پرواز بالهایش بطور كلی سفید بنظر می رسد ، با انتهای گسترده و سیاه ، گردن و بالها در این حالت كشیده است . بال زدنش اهسته ، منظم ، ولی پرتوان است ، در حالی كه سر خود را بالا می گیرد به آرامی راه می رود . پرنده ای بینهایت محتاط می باشد و نزدیك شدن به آن دشوار است ، معمولا به صورت گله های كوچك دیده می شوند كه در آن تعداد ماده ها بیشتر است ، ولی در فصل زادوولد ، فقط نرها دسته دسته دیده می‌شوند . این پرنده به وسیله اندازه خیلی بزرگ و نداشتن رنگ سیاه روی گردن ، از هوبره‌های دیگر مشخص می شود .

 

زیستگاه :

در دشتهای وسیع بی درخت ، زمینهای استپی و مزارع وسیع گندم و جو و امثال آن زندگی و وزاد و ولد می‌كند.

 
 

میش مرغ پرنده‌ای است بومی ایران ، ولی تعداد آنها بسیار كم است ، این پرنده زیبای ایرانی از جمله گونه‌های كمیاب دنیا محسوب می شوند و در ایران به شدت در معرض خطر انقراض نسل قرار دارد و در حال حاضر ، تعداد معدودی از این پرنده ، زمستانها به ایران می آیند .

برچسب ها: هوبره، پرنده، پرنده ی هوبره، شکار، شکارچی،